باشگاه خبرنگاران جوان؛ جواد فراهانی - در حالی که حیات همیشه در سیاره نسبتاً مشابه مریخ، یعنی زمین، شکوفا بوده است، اما زندگی در مریخ ممکن نیست.

کشفی که توسط یک فضاپیمای ناسا انجام شده، سرنخی برای این معما ارائه داده است و نشان می‌دهد که اگرچه رودخانه‌ها به طور متناوب در مریخ جریان داشته‌اند، اما سرنوشت آن به گونه‌ای بوده که عمدتاً یک سیاره بیابانی باشد.

به گفته Phys، در حال حاضر اعتقاد بر این است که مریخ تمام مواد لازم برای حیات را به جز مهمترین آنها یعنی آب مایع، در خود جای داده است.

با این حال، سیاره سرخ توسط رودخانه‌ها و دریاچه‌های باستانی پوشیده شده است که نشان می‌دهد زمانی آب در نزدیکترین همسایه ما جریان داشته است.

در حال حاضر چندین فضاپیما در حال جستجوی مریخ برای یافتن نشانه‌هایی از حیات هستند که ممکن است در آن دوره‌های قابل سکونت‌تر، میلیون‌ها سال پیش، وجود داشته باشد.

در اوایل امسال، مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا قطعه گمشده‌ای را در این معما کشف کرد: سنگ‌های غنی از مواد معدنی کربنات.

این کربنات‌ها - مانند سنگ آهک روی زمین - به عنوان اسفنجی برای دی اکسید کربن عمل می‌کنند، آن را از جو بیرون می‌کشند و در سنگ‌ها به دام می‌اندازند.

یک مطالعه جدید که در مجله نیچر منتشر شده است، به طور دقیق مدل‌سازی می‌کند که چگونه وجود این سنگ‌ها ممکن است بر درک ما از گذشته مریخ تأثیر بگذارد.

ادوین کایت، نویسنده اصلی این مطالعه و دانشمند سیاره‌ای در دانشگاه شیکاگو و عضو تیم کنجکاوی، گفت: به نظر می‌رسد که دوره‌های کوتاهی از سکونت‌پذیری در زمان‌ها و مکان‌های خاصی در مریخ وجود داشته است.

در زمین، دی‌اکسید کربن موجود در جو، سیاره را گرم می‌کند. در طول دوره‌های طولانی، کربن در سنگ‌هایی مانند کربنات‌ها به دام می‌افتد و سپس فوران‌های آتشفشانی، گاز را به جو بازمی‌گردانند و یک چرخه آب و هوایی متعادل ایجاد می‌کنند که از جریان مداوم آب پشتیبانی می‌کند.

با این حال، کایت گفت، میزان خروج گاز آتشفشانی در مریخ در مقایسه با زمین «ضعیف» است. این اتفاق تعادل را بر هم می‌زند و مریخ را سردتر و برای حیات نامناسب‌تر می‌کند.

طبق تحقیقات مدل‌سازی، دوره‌های کوتاه آب مایع در مریخ با ۱۰۰ میلیون سال بیابان خشک دنبال شد، مدت زمان طولانی برای زنده ماندن هر چیزی.

کایت افزود که هنوز هم ممکن است که در اعماق مریخ، توده‌هایی از آب مایع وجود داشته باشد که ما هنوز آنها را پیدا نکرده‌ایم.

او افزود که مریخ‌نورد پرسویرنس ناسا که در یک دلتای باستانی مریخ فرود آمد در سال ۲۰۲۱، نشانه‌هایی از کربنات نیز در لبه یک دریاچه خشک یافت شد.

دانشمندان سپس امیدوارند شواهد بیشتری از کربنات کشف کنند.

کایت گفت بهترین شواهد، آوردن نمونه‌های سنگی از سطح مریخ به زمین است و ایالات متحده و چین در دهه آینده برای انجام این کار با هم رقابت می‌کنند.

منبع: الیوم السابع